NSFS-284 a Subtitles

At 00:00:00,000, Character said: AVC Sub-Thai แปลโดย gsport
เผยแพร่ที่ AVCollectors.com เท่านั้น

2
At 00:00:08,130, Character said: "สบายตัวแน่ได้แม่บรรเทา"

3
At 00:00:49,000, Character said: นี่คือสิ่งที่ฉันเห็นตรงหน้าเสมอ

4
At 00:00:50,730, Character said: แม้ว่าเธอจะทำตัวเป็นแม่ที่ดีก็ตาม

5
At 00:00:53,100, Character said: แต่พ่อ

6
At 00:00:54,300, Character said: มักจะปฏิบัติกับเธอเหมือนว่าเธอไม่ใช่เพศแม่

7
At 00:00:56,860, Character said: เธอช่วยตัวเองเสมอ

8
At 00:00:58,000, Character said: ฉันจะช่วยปลอบใจเธอ

9
At 00:00:59,500, Character said: หญิงสาวผู้งุ่นง่าน

10
At 00:01:01,400, Character said: พ่อก็น่าสงสารเช่นกัน

11
At 00:01:03,100, Character said: ถ้าคุณเป็นผู้ชาย

12
At 00:01:04,430, Character said: ขณะที่บอกว่าเป็นเช่นนั้น

13
At 00:01:06,300, Character said: แม้กระทั่งภรรยาของฉันเองก็ตาม

14
At 00:01:08,050, Character said: ฉันไม่สามารถภาคภูมิใจได้เพราะมันสารเลว

15
At 00:03:22,260, Character said: แม่เอง

16
At 00:03:23,330, Character said: หลายวันต่อสัปดาห์

17
At 00:03:24,400, Character said: ต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้บ้าน

18
At 00:03:27,200, Character said: ขณะที่พ่อ

19
At 00:03:28,230, Character said: มีรายได้น้อยลง

20
At 00:03:29,660, Character said: แล้วถ้าฉันไม่รู้สึกแบบนั้นล่ะ?

21
At 00:03:31,630, Character said: พ่อของฉัน

22
At 00:03:33,160, Character said: เลือกปฏิบัติและเปรียบเทียบเสมอ

23
At 00:04:03,300, Character said: ยินดีต้อนรับกลับ

24
At 00:04:04,360, Character said: ฉันอยู่ที่บ้าน

25
At 00:04:05,360, Character said: รอเดี๋ยว

26
At 00:04:06,400, Character said: เกิดอะไรขึ้นกับบะหมี่?

27
At 00:04:09,000, Character said: ไม่เป็นไร

28
At 00:04:12,500, Character said: เดี๋ยวก่อนเกิดอะไรขึ้น?

29
At 00:04:15,030, Character said: ไม่มีใครทำกับฉันเหรอ?

30
At 00:04:17,430, Character said: อย่างที่ฉันพูดไป ฉันสบายดี

31
At 00:04:19,030, Character said: พอคือพอ

32
At 00:04:20,500, Character said: คุณไม่จำเป็นต้องมา

33
At 00:04:36,930, Character said: ฉันไม่ไปโรงเรียนกวดวิชาหรือบทเรียน

34
At 00:04:39,400, Character said: ฉันลาออกจากกิจกรรมชมรมด้วย

35
At 00:04:41,860, Character said: ไม่มีอะไรทำเมื่อฉันกลับถึงบ้าน

36
At 00:04:44,060, Character said: ฉันรู้สึกไม่มีกำลังใจที่จะเรียน

37
At 00:04:46,460, Character said: โรงเรียนก็ไม่สนุกเช่นกัน

38
At 00:05:32,160, Character said: เมื่อฉันเข้าเรียนชั้นประถมศึกษา

39
At 00:05:34,830, Character said: พ่อของฉันเป็นพนักงานออฟฟิศ

40
At 00:05:37,430, Character said: หลังจากถูกเลิกจ้าง

41
At 00:05:38,900, Character said: เปลี่ยนงาน

42
At 00:05:40,700, Character said: ตอนนี้ท่านทำงานที่โรงงานกระป๋อง

43
At 00:05:43,800, Character said: ดื่มแอลกอฮอล์ราคาถูกเสมอ

44
At 00:05:46,060, Character said: มักเจ้ากี้เจ้าการกับครอบครัวของเรา

45
At 00:05:48,630, Character said: หลังจากที่คุณยายที่เสียชีวิต

46
At 00:05:50,060, Character said: เพราะมันเป็นบ้านที่ฉันได้รับมรดก

47
At 00:05:51,400, Character said: ฉันไม่ต้องจ่ายค่าเช่า

48
At 00:05:53,130, Character said: แต่ชีวิตลำบาก

49
At 00:05:54,860, Character said: เงินในกระเป๋าของฉันได้รับจาก

50
At 00:05:56,260, Character said: แม่ของฉัน

51
At 00:05:57,160, Character said: ก็จะให้จากค่าเทอมพาร์ทไทม์ของฉัน

52
At 00:06:00,200, Character said: ถูกต้องพรุ่งนี้

53
At 00:06:02,330, Character said: เฮ้ คาซึมะ

54
At 00:06:04,000, Character said: เอกสารแนะแนวอาชีพ

55
At 00:06:05,060, Character said: มันออกมาแล้วรึยัง

56
At 00:06:07,730, Character said: ออกมาแล้ว

57
At 00:06:09,660, Character said: มันเขียนว่าอะไร?

58
At 00:06:12,530, Character said: มันบอกว่าคุณต้องการไปศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา

59
At 00:06:15,230, Character said: ปัญหาคือ

60
At 00:06:16,530, Character said: แกสอบแค่ระดับชาติเท่านั้น

61
At 00:06:18,960, Character said: ฉันไม่มีเงินให้ใช้ในส่วนนี้

62
At 00:06:22,900, Character said: แต่

63
At 00:06:24,300, Character said: คาซึมะก็เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ

64
At 00:06:26,430, Character said: ไม่ได้ไปโรงเรียนกวดวิชา

65
At 00:06:29,160, Character said: สิ่งที่ออกมาเลยเป็นแบบนี้

66
At 00:06:33,160, Character said: ฉันก็ไม่ได้ไปโรงเรียนกวดวิชา

67
At 00:06:35,100, Character said: มีผู้ที่ได้รับการตอบรับเข้ามหาวิทยาลัยโตเกียว

68
At 00:06:38,330, Character said: แล้วทำงาน

69
At 00:06:39,860, Character said: อ๊ะ!

70
At 00:06:41,300, Character said: นั่นและนั่น

71
At 00:06:43,530, Character said: ทำไมแกไม่มีงานพาร์ทไทม์ล่ะ?

72
At 00:06:48,600, Character said: คาซึมะ นั่นเอง

73
At 00:06:49,960, Character said: ฉันคิดว่า

74
At 00:06:51,460, Character said: งานพาร์ทไทม์

75
At 00:06:52,700, Character said: ควรทำหลังเข้ามหาวิทยาลัยดีกว่า

76
At 00:06:56,100, Character said: บางทีอาจเป็นฉันเอง

77
At 00:06:57,560, Character said: แกอายุเท่าไหร่?

78
At 00:06:59,200, Character said: ฉันทำงานมานานแล้ว

79
At 00:07:01,760, Character said: บางที

80
At 00:07:03,260, Character said: ถ้าแกไม่สามารถหาแดกได้เอง

81
At 00:07:06,100, Character said: พูดสิ่งที่แกต้องการจะพูด

82
At 00:07:20,360, Character said: แม่

83
At 00:07:21,500, Character said: ขอบคุณสำหรับวันนี้เช่นกัน

84
At 00:07:28,900, Character said: ราตรีสวัสดิ์

85
At 00:07:32,360, Character said: ฉันจะไปนอนแล้ว

86
At 00:07:40,730, Character said: เฮ้คุณ

87
At 00:07:44,630, Character said: มันเป็นเรื่องของคาซึมะ

88
At 00:07:47,730, Character said: ฉันสังเกตเห็นอาซาร์

89
At 00:07:49,760, Character said: มันอาจจะดีกว่าที่จะพูด

90
At 00:07:52,830, Character said: ผู้หญิงคนนั้น

91
At 00:07:54,200, Character said: ที่โรงเรียน

92
At 00:07:54,860, Character said: คุณกำลังรังแกเขาใช่ไหม?

93
At 00:07:56,100, Character said: ทำให้ดีที่สุด

94
At 00:07:58,900, Character said: เพราะเขาเป็นผู้ชาย

95
At 00:08:01,030, Character said: จะสู้หรือจะยอมแพ้

96
At 00:08:02,560, Character said: ถ้ามีก็คงไม่แปลก

97
At 00:08:06,360, Character said: ไม่เป็นไร

98
At 00:08:09,500, Character said: ก็ช่วงนี้คุณไม่เคยคุยเรื่องนี้กันฉันเลย

99
At 00:08:12,760, Character said: เป็นเพราะคุณไม่เข้มแข็งพอ

100
At 00:08:15,300, Character said: การเลี้ยงลูกเป็นงานของผู้หญิง

101
At 00:08:17,130, Character said: ส่วนฉันทำงานข้างนอก

102
At 00:08:19,330, Character said: เกิดอะไรขึ้นที่บ้าน

103
At 00:08:20,160, Character said: จะพูดอะไรก็ระวังหน่อย

104
At 00:08:21,860, Character said: นอนเถอะ

105
At 00:10:37,160, Character said: มันเป็นกางเกงชั้นในของแม่ฉัน

106
At 00:10:39,360, Character said: ไม่ต่างจากกางเกงชั้นในสตรีทั่วไป

107
At 00:10:41,500, Character said: ผู้หญิงอีกคน

108
At 00:10:42,530, Character said: แค่จินตนาการมัน

109
At 00:10:50,700, Character said: เมื่อแม่สามีของฉันยังมีชีวิตอยู่

110
At 00:10:52,800, Character said: ฉันถูกปฏิบัติอย่างโหดร้าย

111
At 00:10:54,800, Character said: ในเวลาเช่นนั้น

112
At 00:10:56,030, Character said: ปกติแล้ว

113
At 00:10:57,760, Character said: ฉันจับไหล่แม่สามีของฉัน

114
At 00:10:59,760, Character said: สามีของฉันก่อนที่บริษัทจะถูกเลิกจ้าง

115
At 00:11:02,400, Character said: เคยโดนโกงครั้งหนึ่ง

116
At 00:11:03,860, Character said: มีหลายครั้งที่ฉันอยากจะจากไป

117
At 00:11:06,500, Character said: ในเวลานั้นเขาเรียนอยู่มัธยมต้น

118
At 00:11:08,400, Character said: ฉันคิดถึงลูกชายของฉัน

119
At 00:11:10,060, Character said: ฉันกลั้นใจมานาน

120
At 00:11:11,960, Character said: ตั้งแต่นั้นมา

121
At 00:11:13,030, Character said: ฉันไม่มีเซ็กส์กับสามี

122
At 00:13:30,760, Character said: หลังจากที่ฉันและสามีต่างคนต่างอยู่

123
At 00:13:33,100, Character said: สำหรับฉัน

124
At 00:13:34,900, Character said: การเติบโตของคาซึมะเป็นเหตุผลเดียวที่จะมีชีวิตอยู่

125
At 00:13:37,360, Character said: ถึงคาซึมะ

126
At 00:13:38,560, Character said: ต่างจากสามีของฉัน

127
At 00:13:40,060, Character said: มีน้ำใจต่อผู้คน

128
At 00:13:41,430, Character said: ฉันอยากให้เขาเป็นอิสระ

129
At 00:13:43,660, Character said: นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่า

130
At 00:13:44,830, Character said: ฉันกังวลเรื่องนี้มากกว่าคนส่วนใหญ่

131
At 00:13:46,900, Character said: ตอนนี้

132
At 00:13:48,100, Character said: ฉันสงสัยว่าลูกชายของฉันคิดอะไรอยู่

133
At 00:13:49,900, Character said: ฉันไม่รู้

134
At 00:13:51,060, Character said: คาซึมะ มีอีกหลายเรื่อง

135
At 00:13:52,460, Character said: ฉันต้องการที่จะสื่อสารกับเขา

136
At 00:14:32,330, Character said: ของฉัน

137
At 00:14:37,830, Character said: อย่าแตะต้องของของผมโดยไม่ได้รับอนุญาต

138
At 00:14:42,330, Character said: ไม่ใช่แบบนั้นนะ

139
At 00:14:43,260, Character said: ดีละถ้าอย่างนั้น

140
At 00:14:44,830, Character said: ลูกมันเกิดอะไรขึ้น

141
At 00:14:45,900, Character said: ไม่มีอะไรหรอกน่า

142
At 00:14:47,460, Character said: ห้ามเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต

143
At 00:14:49,360, Character said: - ต้องขอโทษอีกที
- ออกไป

144
At 00:14:51,060, Character said: - โอเค
- ขอโทษ

145
At 00:14:52,230, Character said: ไปซ่ะ

146
At 00:15:00,500, Character said: เพราะเขาเป็นเด็กวัยรุ่น

147
At 00:15:02,300, Character said: ฉันคิดว่ามันช่วยไม่ได้แต่

148
At 00:15:06,100, Character said: มันยังคงเป็นเรื่องน่าตกใจ

149
At 00:15:08,360, Character said: จากฉัน

150
At 00:15:09,460, Character said: สิ่งที่คาซึมิทำได้คือ

151
At 00:15:11,360, Character said: มีอันหนึ่งไหม?

152
At 00:15:13,630, Character said: นั่นคือวันหนึ่ง

153
At 00:15:31,300, Character said: ใช่แล้ว ฉันโทโยซากิ

154
At 00:15:35,000, Character said: ใช่

155
At 00:15:38,100, Character said: คาซึมะอยู่ไหม?

156
At 00:15:40,360, Character said: คาซึมะ นั่นเอง

157
At 00:15:41,860, Character said: ถูกผลักลงบันไดที่โรงเรียน

158
At 00:15:44,360, Character said: เขามือหักทั้งสองข้างของฉัน

159
At 00:16:06,130, Character said: แกทำหนังสือตกโดยไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

160
At 00:16:09,800, Character said: มันเป็นความจริง

161
At 00:16:14,130, Character said: แกไม่ได้ถูกใครผลักให้ล้มลง

162
At 00:16:17,500, Character said: นั่นเป็นเหตุผล

163
At 00:16:19,330, Character said: ที่บริเวณบันได

164
At 00:16:21,060, Character said: ตอนที่กำลังเล่นอยู่

165
At 00:16:21,960, Character said: ฉันล้มลง

166
At 00:16:29,430, Character said: แม่

167
At 00:16:30,760, Character said: ฉันกังวลเกี่ยวกับคาซึมะ

168